Even (heel) persoonlijk voorstellen

Eerst het motief voor dit bedrijf

Mijn naam is Geert en ben oprichter van dit bedrijf en ergens in het verre verleden studeerde ik Verpleegkunde. We praten over 1994 en ik woonde in Eindhoven, waar ik deze opleiding tot verpleegkundige volgde. Destijds had je een contract met een ziekenhuis die de inservice opleiding voor z'n rekening nam. Mijn opleiding genoot ik in het Catharina-Ziekenhuis in Eindhoven waar ik na mijn studie nog 25 jaar als verpleegkundige heb gewerkt. Maar daarover later meer. Teaser: "ik ben daar ruimschoots met reanimaties in aanraking gekomen"

Deze dag vergeet ik nooit meer en is de basis van "De Zorgtrainers"

Het is klaarlichte dag als ik ineens in de verte (ik zit op dat moment in de nachtdienst en slaap dus overdag.....en ik slaap VAST kan ik je vertellen) de deurbel alsmaar hoor gaan. Later blijkt dat mijn broer me meerdere keren heeft gebeld maar geen gehoor krijgt. 

Eén van mijn broers (ik heb er drie) staat voor de deur met een bedrukt gezicht. Mama is gereanimeerd...je moet NU mee naar het ziekenhuis. Ik schiet in de adrenaline modus ik en van wat ik me herinner zat ik 3 minuten later in de auto. Inmiddels heeft mijn broer uitgelegd dat mijn moeder inmiddels bij bewustzijn en wakker is. Sterker, ze heeft weer praatjes zelfs ☺️

hiernaast een foto van mij voor onze toenmalige tweede website welke in 2009 in de lucht ging...het slachtoffer is één van mijn beste vrienden (nog steeds)

Wat is er gebeurd?

Mijn moeder werd thuis benauwd en dat nam in korte tijd steeds verder toe. Op een gegeven moment begon ze schuim op te geven en werd steeds suffer. Mijn vader belde (in lichte paniek) de huisarts op dat ie NU moest komen (toen belde je de huisarts en was 112 er wel maar de huisarts was heilig). Op het moment dat de huisarts binnen komt (das ongeveer een kwartier later) verliest mijn moeder het bewustzijn en stopt ze met ademen. De ambulance wordt meteen gebeld en de huisarts start met reanimeren.

Later blijkt mijn moeder een astma-cardiale (veel vocht in de longen) te hebben gehad wat een hartstilstand heeft veroorzaakt. AED's waren er toen nog niet en de overlevingskans na een reanimatie was toen nog z'n 5% (inmiddels 25% gemiddeld) dus mijn moeder moest het doen met hartmassage en beademingen. Het geluk is drieledig geweest:

1. De huisarts kon METEEN beginnen met reanimeren omdat mijn moeder een hartstilstand kreeg op het moment dat hij binnen kwam.
2. De ambulance was er vrij snel waardoor een eerste schok relatief snel gegeven kon worden.
3. De huisarts had in diezelfde maand (wat ik later begreep) nog een reanimatiecursus gehad

Aangekomen in het ziekenhuis tref ik mijn moeder rechtop zittend met een zuurstof-kapje op in het bed. Ze heeft op dat moment alweer praatjes. "zo snel zijn jullie niet van me af 😂" ( mijn moeder had ook wel humor)

Na een week was mijn moeder weer thuis en daarna heeft ze nog 10 jaar in gewonnen tijd (zoals ze het zelf noemde) mogen leven. Uiteindelijk is ze in 2004 aan de gevolgen van darm-kanker overleden.

Je snapt nu wellicht iets beter waarom ik me tot vandaag en waarschijnlijk de rest van mijn leven met REANIMATIE (in de vorm van cursussen geven, maar vanaf nu ook met het aanbieden van online reanimatie cursussen) bezig houd. Het fascineert me enerzijds en ik ben dankbaar dat mijn moeder een reanimatie heeft overleefd (was toen best uniek). Daarom wil ik dat IEDEREEN kan reanimeren.